مي كشمت!

ديريست كه من پشت تبر ميگردم

تا سر بزنم به بام ودر ميگردم

هز گز تبري نيافتم لايق تو

اي دوست ازان خون جگر ميگردم

^^^^^^^^

آري غزل تو سوز جانست مرا

در هر ورقت روح وروان است مرا

تو لايق بخشايش احساس مني

جان ميدهمت كه نيم جان است مرا

^^^^^^^^^^^^

تا يافتمت براي آن خرسندم

اي دوست به احساس تو من پابندم

ديگر بسرا كه عطش شعرم جاريست

كي سير شوم كه دل به عشقت بندم

^^^^^^^^^^

تا سر به بلاكفا مرا پايان شد

شعر خوش تو مرا بلاي جان شد

يك كم كه قرار بود آنجاباشم

خيل نگهم به اين طرف مهمان شد.

^^^^^^^^^^^^

ديدم كه عجب نغمه سرايي داري

گو ئي كه مرو زخود گواهي داري

ديدم كه به آ ب ْصاف با ور داري

در عشق بسي خصلت ماهي داري.

^^^^^

غزل واره ها و رباعيات شمارا خواندم چرنديات كه نوشتم به اقتباس از لوگوي آهنگ وبلاك شما (چكنم بادل تنها) آنچه شنيدم آن كردم.

نرفتم نشستم واميد وارم كه با اميد واري بدل خسته ام برسي يار عزيزم شاعر خوب.