سلام . شعرهات قشنگتر شدن . چند تا رباعي برات مي نويسم.

با اشک حنائيت عجب رقصيدي

رقصيدي واز درد به خود پيچيدي

خون ريخت ز لبهاي ظريفت اي زخم

وقتي که به ريش_ مرگ مي خنديدي

???

يک عمر فقط دورتو مي گرد يد م

هر چند که مثل تو نمي تا بيد م

سرگيجه گرفته ام خدايا از بس

مانند زمين به دور چرخيد م

???

بر روسري اش ، هميشه جا پاي گل است

آن روسري ِ قشنگ ، صحراي گل است

هر چند که خانمي ،برآزند? اوست

در بازي ِ زندگييم ،آقاي گل است

حسين اعتصامي فرد-- فسا