سلام يار موافقجناب عرفان پور
با اينکه پنجاه وهفت ساله شد شاعري که هيچ وقت ادعايي نداشت وهميشه هم محتاج اموختن از دوستان جواترش..اما اين را از بزرگان فديم خاک پاکش ياد گرفته که بار دانش
وتکامل شعروعلم وادب ....معرفت و تواضع است ..واگر اين را کم داشته باشم.......؟حضور دوستان گراسنگم را در شعر و پيامشان را فقط از سر ارادتم به انها..وعطر پيامشان را چراغ شب تنهاييم ميدانم...ولا غير. که نيامده ام زير سايه بعضي بزرگان شعر بر حجم نظرات وبلاگم اضافه کنم که بشود پيري ومعرکه گيري..که نه صله ايست ونه حال وحوصله گله اي..با همه دغدغه هاي اين چند روزه فرصت.کوتاه...به همه اهل ادب بگويم من که بيادتان هستم......بدرود
اين چند فرصت کوتاه...فراموشمان نشود..چقدر زود دير ميشود