با سلام!
بالاخره بروز شديد.
از خوبي ها و زيبايي هايش تعريف نمي کنم چون خيلي هايش واضح است فقط اينکه سليقه ي من اين است که مصرع اول و دوم را جابه جا کنيد. شايد دير تر شعرتان را لو بدهد. و سرگرم بودن مصرع اول و شلوغ بودن سر در مصرع چهارم به هم نزديک شود.
در مورد رفيق هم همان نظر را دارم و فکر کنم کلمه ديگري استفاده شود تا ذهن شنونده(خواننده) را به سمت يک موجود بد بکشاند شايد به سليقه من نزديک تر باشد. البته شعر شماست و در اين مورد با تغيير آن معنايش عوض مي شود و شما صاحب اختيار شعرتان هستيد.
يا حتي اين مصرع را من مي پسندم:
"آشفته نکن سرود تنهايي را"
"اين بار مخواه از من اين تنهايي"

موفق باشيد
به اميد ديدار