به نام حقيقت.

زير پر و بال اين سلام که در برابر چشمهايت زانو ميزند را بگير.

در حدي نيستم که بخواهم بين بحث آقاي ناشناس و ميلاد عرفان عرفان پور عزيز نرخ تعيين کنم.

اما اولا خطاب به دوست ناشناس بگويم هر کس براي خود عقيده اي

دارد و ما نبايد عقيده ي خود را به کسي تحميل کنيم.اين انتقاد مرا برادرانه انگار.خود شما بهتر ميداني که غرور بي مورد

نفرت را گدايي ميکند.اميدوارم هميشه سبز انديش باشي نه اينکه سبز قاضي انديشه هايت باشد.

من(شخصا) با افکار سياسي عرفان پور عزيز مخالفم ولي به آنها احترام ميگذارم.

من در برابر شما دو بزرگوار آنچنانم که نمي فهمم من کوچکم يا کوچک من است.

دوما به آقاي عرفانپور بگويم که قيصر امين پور در کتاب آيينه هاي

ناگهان شعر زيباي آيينه شماييد شما را نفروشيد را نگاشت که به نظر من دهان بعضي از علامت هاي سوال را بست.

در پايان هم

به همزاد عاشقان جهان قيصر امين پور(پرستويي که بي بال پريد):

در مشت اجل تيغ هلاک آمده بود

خون گريه کنان و سينه چاک آمده بود

آن لحظه که عرش نعره زد نام تو را

پيشاني آسمان به خاک آمده بود

21/4/88

آقاي عرفان پور اگر قابل نظردادن بود فانوس به سطرهاي اين رباعي آويزان کن واگر نه شهر آن توست و شاهي.

با احترام