بعضي روزها بيشتر از گنجايش قلب آدم غصه توي دامنش مي ريزد.
درست مثل اول شهريور كه مصيبتش از شب قبلش شروع شد...
...................................
پر شد از گرگ و حرمله اين شهر
از زناني كه باز خط خوردند
كودكاني كه پيش ما تك تك
زير مشت و شكنجه ها مردند
...................................
واژه ها مي كشند در بندم
و تنم مثل قلب تو سرد است
عشق چشمت كه از سرم افتاد
چشم من "بست" ديدن مرد است
..................................
به روزم
و چشم به راه