رباعی انار
تــــا آدمیان به خویش می پردازند
خود را به سراب قدرتی می بازند
خون شد جگر انار وقتی که شنید
از شاخه ی او چوب فلک می سازند!
تــــا آدمیان به خویش می پردازند
خود را به سراب قدرتی می بازند
خون شد جگر انار وقتی که شنید
از شاخه ی او چوب فلک می سازند!